Pierwszy raz – jak się przygotować?

Seks to interakcje między ludźmi, które obejmują stymulację genitaliów (narządów płciowych) na różne sposoby. W stymulację narządów płciowych mogą być zaangażowane różne części ciała i zabawki erotyczne. Główne rodzaje stosunków seksualnych to:

• seks waginalny (stymulacja pochwy poprzez penetrację penisem lub zabawkami erotycznymi);
• seks oralny (stymulacja narządów płciowych ustami);
• seks analny (stymulacja odbytu poprzez penetrację odbytnicy penisem lub zabawkami erotycznymi);
• fingering (stymulacja genitaliów palcami).

Obowiązkowym elementem stosunku seksualnego powinna być obopólna zgoda wszystkich uczestników. Należy pamiętać, że zakażenie chorobami przenoszonymi drogą płciową jest możliwe nie tylko poprzez penetrację pochwy, ale poprzez każdy kontakt seksualny, dlatego należy zawczasu pomyśleć o antykoncepcji.

Z medycznego punktu widzenia nie ma określonego wieku, w którym można rozpocząć współżycie. Z punktu widzenia prawa, współżycie w Polsce można rozpocząć od 15 roku życia. 

Przed rozpoczęciem współżycia seksualnego muszą zostać ukształtowane narządy płciowe i drugorzędowe cechy płciowe. Przyszli partnerzy seksualni muszą rozumieć możliwe ryzyko i konsekwencje aktywności seksualnej (ryzyko ciąży, przenoszenia chorób wenerycznych). Muszą także posiadać wiedzę na temat antykoncepcji i być wystarczająco dojrzali psychicznie, aby rozpocząć aktywność seksualną.

Aby uprawiać seks, musisz uzyskać świadomą zgodę partnera. Świadoma zgoda oznacza, że partner werbalnie zgadza się na seks. Milczenie i brak odmowy nie stanowią zgody na stosunek seksualny, ponieważ partner może obawiać się powiedzieć "nie". Powinieneś omówić z partnerem, jakie rodzaje seksu są dopuszczalne, a także ustalić słowo bezpieczeństwa – hasło, po którego wypowiedzeniu należy zaprzestać czynności seksualnych.

Bezpieczny seks to taki, który nie zagraża zdrowiu partnerów i chroni przed niechcianą ciążą. Optymalną metodą antykoncepcji jest stosowanie antykoncepcji barierowej (prezerwatywy), która chroni przed przenoszeniem chorób przenoszonych drogą płciową (rzeżączka, rzęsistkowica), wirusem HIV, wirusowym zapaleniem wątroby typu B i C oraz skutecznie zapobiega zapłodnieniu. Inne metody antykoncepcji (np. hormonalne) mogą być stosowane, jeśli wszyscy partnerzy mają negatywny wynik testu na obecność infekcji przenoszonych drogą płciową. Seks bez prezerwatywy określany jest jako seks bez zabezpieczenia i wiąże się z ryzykiem infekcji przenoszonych drogą płciową.

Ból i wydzielina z pochwy z domieszką krwi mogą, ale nie muszą wystąpić przy pierwszym stosunku płciowym. Aby uniknąć dyskomfortu podczas pierwszej penetracji, dziewczyna powinna być podniecona. Stosunek powinno się rozpocząć z wystarczającym nawilżeniem lub użyć lubrykantu, a partner powinien być ostrożny (postępować powoli, bez gwałtownych ruchów).

Przed rozpoczęciem aktywności seksualnej zewnętrzne i wewnętrzne narządy płciowe kobiety są oddzielone błoną dziewiczą (hymen), która znajduje się przy wejściu do pochwy i pełni funkcję ochronną. Błona dziewicza to cienki fałd błony śluzowej. W trakcie pierwszego stosunku płciowego hymen rozciąga się i pęka (należy jednak wiedzieć, że nie zawsze dzieje się to przy pierwszej penetracji). Ilość krwi jest indywidualna i zależy od anatomicznych cech budowy błony dziewiczej i jej ukrwienia. Jeśli w błonie dziewiczej znajduje się niewiele naczyń włosowatych, krew podczas pierwszego stosunku może w ogóle się nie pojawić.

Jednym z głównych etapów przygotowań do pierwszego stosunku jest wybór metody antykoncepcji. Należy stosować antykoncepcję za każdym razem, gdy uprawia się seks z partnerem, w tym także podczas pierwszego stosunku. Antykoncepcję powinno się stosować podczas każdego rodzaju stosunku płciowego (dopochwowego, oralnego, analnego). Prezerwatywę należy zmieniać przy zmianie rodzaju kontaktu seksualnego, a także przy zmianie partnera i po wytrysku.

Ważne jest, aby wybrać odpowiednią metodę antykoncepcji w celu ochrony przed niechcianą ciążą i chorobami przenoszonymi drogą płciową. Przed pierwszym stosunkiem można udać się do lekarza (ginekologa w przypadku kobiet, urologa – w przypadku mężczyzn) i zrobić badania na obecność chorób wenerycznych. O wynikach badań należy poinformować partnera jeszcze przed stosunkiem seksualnym.

Główne metody antykoncepcji to:

• barierowa (prezerwatywy dla mężczyzn lub dla kobiet);
• hormonalna (pigułki antykoncepcyjne, zastrzyki antykoncepcyjne i wkładki wewnątrzmaciczne).

Metoda kalendarzykowa (obliczanie przewidywanej daty owulacji) i stosunek przerywany nie są dobrymi sposobami zapobiegania ciąży. Zarówno barierowe, jak i hormonalne środki antykoncepcyjne są skuteczne w zapobieganiu ciąży (do 99,8% skuteczności), ale tylko prezerwatywy chronią przed infekcjami. Zwykle w trakcie pierwszego stosunku płciowego wskazane jest użycie prezerwatywy. Jednak aby dobrać najlepszą metodę antykoncepcji dla siebie, warto umówić się na wizytę u ginekologa.

Zakładanie prezerwatywy można przećwiczyć w trakcie przygotowań do pierwszego stosunku. Przed użyciem prezerwatywy zaleca się przeczytanie instrukcji dołączonej do opakowania.

Prezerwatywę nakłada się na penisa we wzwodzie. Kolejność czynności podczas zakładania prezerwatywy:

1. Sprawdź, czy prezerwatywa nie jest uszkodzona.
2. Ostrożnie otwórz torebkę prezerwatywy wzdłuż krawędzi, nie używając zębów ani ostrych przedmiotów.
3. Naciśnij palcami kieszonkę na końcu prezerwatywy.
4. Umieść prezerwatywę na główce penisa i rozwiń ją do podstawy, delikatnie rozwijając prezerwatywę wokół penisa.
5. Natychmiast po wytrysku ostrożnie zdejmij prezerwatywę i wyrzuć ją.

Prezerwatywa jest produktem jednorazowego użytku i nie wolno jej użyć ponownie. Prezerwatywy należy wymieniać przy zmianie rodzaju seksu (waginalny, oralny, analny) oraz przy zmianie partnerów seksualnych. Nie należy zakładać dwóch prezerwatyw jednocześnie. Jeśli konieczne jest użycie lubrykantu (aby zapobiec otarciom, gdy naturalne nawilżenie jest niewielkie), należy wybrać produkt kompatybilny z prezerwatywami (zgodnie z instrukcją).

Przed pierwszym zbliżeniem należy zapoznać się z budową żeńskich i męskich narządów płciowych, a także fizjologią stosunku płciowego. Porady medyczne odnośnie pierwszego seksu należy czerpać z wiarygodnych źródeł. Dziewczyna może również zbadać swoje ciało, do pomocy używając lusterka.

Dziewczyna powinna omówić kwestię zabezpieczenia ze swoim ginekologiem i partnerem seksualnym. Aby zapobiec chorobom ginekologicznym, należy regularnie (co najmniej raz w roku) przeprowadzać badania profilaktyczne.

Ważne jest, aby przed pierwszym stosunkiem mężczyzna był świadomy kobiecej anatomii i fizjologii. Należy także przećwiczyć zakładanie prezerwatywy i przygotować lubrykant. Przed stosunkiem seksualnym ważne jest przestrzeganie higieny osobistej i wzięcie prysznica.

Partnerzy powinni z wyprzedzeniem omówić przyszły seks, swoje oczekiwania i ograniczenia co do intymności. Nie warto spożywać alkoholu w celu odprężenia się przed pierwszym stosunkiem.

Przed pierwszym stosunkiem seksualnym należy omówić z partnerem swoje preferencje i wybrać antykoncepcję. Należy z wyprzedzeniem uzgodnić, gdzie i w jaki sposób odbędzie się stosunek seksualny, jakie rodzaje seksu są dopuszczalne oraz ustalić słowo bezpieczeństwa.

Należy pamiętać, że nie zawsze przy pierwszym stosunku można osiągnąć orgazm. Przyjemność w życiu seksualnym może przyjść dopiero z czasem.

Pierwszemu stosunkowi u dziewczyny może towarzyszyć niewielki ból. Można go uniknąć, jeśli kobieta jest wystarczająco pobudzona, co można osiągnąć poprzez grę wstępną. Na skutek przerwania błony dziewiczej może pojawić się krew. Jej ilość zależy od indywidualnych cech budowy i ukrwienia błony dziewiczej.

Nie jest konieczne zakończenie pierwszego stosunku płciowego wytryskiem. Jeśli pojawią się nieprzyjemne doznania, należy przerwać stosunek.

To normalne, jeśli dziewczyna odczuwa dyskomfort w trakcie pierwszego stosunku płciowego, ale pierwszy raz nie powinien być bolesny. Przyczyną silnego bólu i pieczenia w trakcie pierwszego stosunku może być tarcie z powodu niewystarczającego naturalnego nawilżenia. Inne możliwe przyczyny to alergia na lateks, z którego wykonane są prezerwatywy lub choroby zapalne dróg rodnych (zapalenie sromu i pochwy u kobiet i zapalenie cewki moczowej u mężczyzn).

Objawy reakcji alergicznej na lateks obejmują: obrzęk i zaczerwienienie narządów płciowych, dyspareunię (ból narządów płciowych w trakcie stosunku) i dyskomfort w trakcie oddawania moczu. W ciężkich przypadkach alergii może towarzyszyć wysypka na ciele, wyraźne ogólne osłabienie i trudności w oddychaniu.

Objawy zapalenia sromu i pochwy oraz zapalenia cewki moczowej obejmują wydzielinę z dróg rodnych o nieprzyjemnym zapachu i zaczerwienienie w obrębie narządów płciowych. Jeśli wystąpią objawy zapalne, należy odłożyć pierwszy stosunek płciowy i zwrócić się o pomoc do ginekologa (kobiety) lub urologa (mężczyźni).

Naturalne nawilżenie to lepka ciecz (o mlecznym zabarwieniu lub przezroczysta), która nie ma silnego zapachu. Jest ona wytwarzana przez gruczoły, które znajdują się na wewnętrznej powierzchni warg sromowych.

Krwawienie z powodu przerwania błony dziewiczej może mieć formę czerwonej plamy na pościeli lub brązowej wydzieliny.

Miesiączka po pierwszym stosunku powinna rozpocząć się zgodnie z planem. Jeśli okres po stosunku płciowym spóźnia się, należy wykonać domowy test ciążowy i skonsultować się z ginekologiem, aby wykluczyć ewentualną ciążę.

Pierwszy stosunek może trwać tak długo, jak długo sprawia on przyjemność obojgu partnerom. Pierwszy seks może być też krótki – nie jest niczym niezwykłym zaprzestanie stosunku po kilku ruchach.

Wygodną pozycją do odbycia pierwszego stosunku dla kobiet jest pozycja, w której mężczyzna jest na górze. Jeśli pojawi się ból, należy przerwać penetrację i ograniczyć się do pieszczot, które nie powodują nieprzyjemnych doznań.

Ryzyko zapłodnienia w trakcie miesiączki jest minimalne, ale istnieje. Plemniki bowiem pozostają w jajowodach przez kilka dni. Jeśli kobieta wcześnie przechodzi owulację, zapłodnienie w trakcie menstruacji jest możliwe.

Po stosunku dochodzi do uwalniania hormonów szczęścia (oksytocyny i endorfin), które mają działanie przeciwbólowe, przeciwlękowe i relaksujące. Po pierwszym stosunku seksualnym może wystąpić przypływ energii lub senność.

Po stosunku partnerzy powinni być dla siebie czuli, wspierać się nawzajem i rozmawiać o tym, co każdemu z nich podobało się przy pierwszym stosunku, a czego chcieliby uniknąć w przyszłości. Jeśli chcecie, możecie wziąć wspólnie ciepły prysznic.

W trakcie niezabezpieczonego stosunku płciowego może dojść do zakażenia chorobą weneryczną lub do zapłodnienia. Nie jest możliwe zapobieganie zakażeniu już po odbyciu stosunku bez zabezpieczenia.

Sposoby „domowe”, takie jak irygacja pochwy czy podmywanie się wodą z mydłem, nie zapobiegają zakażeniu chorobą weneryczną. Co więcej, zakłócają naturalną mikroflorę pochwy, przez co jeszcze zwiększają ryzyko infekcji.

Po pierwszym razie bez zabezpieczenia nie należy czekać, aż wystąpią objawy zapalenia (nieprawidłowa wydzielina z dróg rodnych, ból, zaczerwienienie narządów płciowych). Należy umówić się na wizytę do ginekologa (mężczyźni – do urologa) i zrobić badania na obecność chorób przenoszonych drogą płciową.

Możliwe jest zapobiegnięcie poczęciu po niezabezpieczonym stosunku płciowym z pomocą antykoncepcji awaryjnej (w formie tabletki hormonalnej). Antykoncepcję awaryjną można kupić wyłącznie na receptę, dlatego w ciągu najbliższych godzin po stosunku konieczna jest konsultacja z ginekologiem. Jeśli do stosunku doszło wieczorem lub w nocy, do lekarza należy udać się rano. Optymalny czas na przyjęcie tabletki to ok. 12 godzin po stosunku.

Jeśli prezerwatywa pękła, stosunek seksualny uważa się za niezabezpieczony. Jego skutkiem może być ciąża lub zakażenie chorobami przenoszonymi drogą płciową. Należy udać się do lekarza (kobiety – do ginekologa, mężczyźni – do urologa) w celu wykluczenia zakażenia chorobami wenerycznymi. Jeśli ciąża jest niepożądana, kobieta powinna pilnie skontaktować się z ginekologiem (najlepiej w ciągu 12 godzin od stosunku) w celu przyjęcia antykoncepcji awaryjnej.

Po przerwaniu błony dziewiczej przez jeden lub dwa dni może utrzymywać się dyskomfort w okolicy wejścia do pochwy. Krwawienie, które jest skutkiem przerwania błony dziewiczej, pojawia się natychmiast po stosunku. Dalsze krwawienie z dróg rodnych może być oznaką urazu błony śluzowej i wymaga konsultacji z ginekologiem.

Po pierwszym stosunku u dziewcząt może rozwinąć się zapalenie pęcherza moczowego lub grzybica pochwy jako skutek zmian w mikroflorze pochwy. Zapalenie pęcherza zwykle objawia się bólami w podbrzuszu i bólem podczas oddawania moczu. Swędzenie i zaczerwienienie sromu oraz biała, twarogowa wydzielina z pochwy mogą być objawem grzybicy lub innych chorób, które należy leczyć u ginekologa.

Po pierwszym stosunku można od razu ponownie uprawiać seks, jeśli tylko jest to przyjemne dla obojga partnerów. Jeśli pojawiły się nieprzyjemne odczucia w okolicy narządów płciowych, lepiej powstrzymać się od kolejnego współżycia. Po pierwszym stosunku może wystąpić dyskomfort w okolicy pochwy, który utrzymuje się przez kilka kolejnych dni.